بازپخت در عملیات حرارتی

بازپخت در عملیات حرارتی

بازپخت در عملیات حرارتی بازپخت؛ گرم کردن آرام تا دمای معین و یا بدون نگهداری در دمای بازپخت و خنک کردن آرام بعدی آن است.

.

بازپخت در عملیات حرارتی

مهمترین انواع بازپخت در عملیات حرارتی؛

بازپخت تنش زدایی، بازپخت نرم، بازپخت نرمال و بازپخت کریستالیزاسیون مجدد است.

بازپخت در عملیات حرارتی

⇐ بازپخت تنش زدایی

در دماهای بالا تنش تسلیم فولاد کاهش می یابد. بدین جهت اتم ها می توانند از وضعیت اجباری اعمالی، آزاد و تنشهای داخلی خود را کاهش دهند.در روش بازپخت تنش زدایی هیچ تغییر ساختاری روی نمی دهد.

هدف این روش کاهش تنشهای پس ماند در مواد است که به هنگام خنک شدن غیر یکنواخت در ریخته گری، نورد، آهنگری، جوشکاری یا سختکاری به وجود می آید.

بازپخت در عملیات حرارتی

⇐ بازپخت نرم

در این روش ورقه های بلند سمنتیت به دانه های گرد تغییر شکل می دهند، بدین وسیله قطعه به راحتی براده برداری می شود.

هدف این روش این است که فولاد سخت شده تا حد امکان به وضعیت ساختاری نرم تغییر پیدا کند

⇐ بازپخت نرمال

با بازپخت نرمال ساختار کاملا دوباره درست می شود و ساختار دانه ریز را ایجاد می کند.

دانه های درشت به دلیل شکننده کردن فولاد نامطلوب هستند.

⇐ بازپخت کریستالیزاسیون مجدد

در این روش دانه های کش آمده با تغییر شکل سرد، باعث به وجود آمدن تنش های داخلی می گردند. در این بازپخت اتم ها خود را از وضعیت اجباری آزاد می کنند و کریستال های بدون تنش تشکیل می دهند.

بازپخت در عملیات حرارتی